coachuurtje of toch slachtofferhulp??

Gisteren hebben we weer een coachuurtje gehad in Vught. Ondanks het wellicht wat onhandige tijdstip (sorry, kon even niet anders deze week) was de opkomst toch weer goed. Er is inmiddels een clubje trouwe "fans" die wekelijks naar dit uurtje komen. We hebben het een coachuurtje genoemd, maar soms is het ook een beetje "slachtofferhulp". Het is natuurlijk ook best lastig om ineens met allerlei "dingen" te moeten werken waar je een paar weken geleden nog niet eens van had gehoord. Steeds maar weer een nieuw account aanmaken, wachtwoorden onthouden en dan vaak ook nog allemaal in het engels! Zelfs de kinderen en kleinkinderen zijn vaak verbaasd wat moeders nu weer aan het doen is op de computer. Die hebben er vaak zelf nog nooit mee gewerkt, dus hoe kunnen ze dan moeders helpen?? Maar met z'n allen hebben we het toch geflik(r)t om al 7 dingen (zo goed als) onder de knie te krijgen! Ik weet zeker dat een aantal collega's nooit hadden verwacht dat ze ooit zo ver zouden komen!

Een van de collega's die er gisteren was (ik weet dat ze niet graag met naam en toenaam op internet wil, dus als je echt wilt weten over wie ik het nu heb, kun je me altijd mailen) had zelfs ding #7 al gedaan zonder dat ze het door had! En ik mag vast wel verklappen van haar dat zij eigenlijk iemand is die heel hard roept dat ze er niks aan vindt, die dingen. Ze doet het toch maar mooi. Ik was dan ook enigszins verbaasd dat ze al op eigen houtje van alles had geprobeerd, maar bovenal ben ik hartstikke trots op haar!!! En op alle anderen die zich er zo dapper doorheen ploeteren. En ondanks de zuchten, pufjes, kreunen, verhitte gezichten en soms zelfs wat gescheld (flickr op) hebben we ook veel lol tijdens de coachuurtjes. En lachend gaan we zo met z'n allen door tot de eindstreep. Want dat we die met z'n allen gaan halen, daar gaan we voor!

Buchmesse 2008

Inmiddels ben ik alweer 2 dagen thuis, maar ben nog steeds niet helemaal "geland". Moet nog steeds bijkomen van de fantastische reis die we hebben gemaakt. Maar dat hebben jullie natuurlijk allemaal al kunnen lezen in de uitgebreide blog van Wilma. 

Ik zal mijn verslag aanvullen met beeldmateriaal. De foto's heb ik op Flickr gezet. Ik weet het, dat is pas ding 6, maar ja, dan hebben jullie meteen een doel om daar te gaan snuffelen. Voor degene die nog niet zo ver zijn, kun je ook vanaf hier de  foto's van de Buchmesse 2008  bekijken. 

Deze geven natuurlijk maar een kleine indruk van alles wat we gezien hebben. Want de Buchmesse is eigenlijk maar een klein onderdeel van de reis die we gemaakt hebben. De reis die begon al met de voorbereidingen thuis. Naast het regelen van oppas voor man en kind hadden we de opdracht gekregen om het boek mee te nemen wat het meeste indruk op je heeft gemaakt in je leven. Begin daar maar eens aan... De reis stond in het teken van het geven van betekenissen aan verhalen en aan de manier waarop collecties gepresenteerd kunnen worden. Mede daarom hebben we verschillende musea bezocht. De 1e dag was al meteen indrukwekkend met het bezoek aan Museum Insel Hombroich. Een bijzonder landschapspark/museum van 20 hectare groot zonder enige vorm van tekst. Dus geen wegwijzer te bekennen in dit enorm grote park en geen teksten onder de schilderijen en bij de andere kunstvormen. Hierdoor wordt de bezoeker niet beinvloedt door de naam van de kunstenaar (ben eens eerlijk: kijk jij niet extra goed naar een kunstwerk als hier een bekende naam bij hangt? en is het daardoor mooier?). Na een paar uurtjes (had wel langer gemogen want we waren nog lang niet uitgekeken hier) zijn we weer verder gereden richting Worms (prachtige herfstkleuren in de bergen) waar ons hotel was. Luxe kamers met heerlijke bedden (en lekkere cocktails in de bar). In de avond zijn we de stad in gelopen naar het restaurant van deze avond. Prima gegeten.

De 2e dag was de dag van de Buchmesse. Na een uitgebreid ontbijt zijn we met de bus naar Frankfurt gereden. Onderweg kregen we allerlei tips om de Buchmesse te overleven. En dat was wel nodig, want je kunt de Buchmesse eigenlijk niet in 1 dag bezoeken. Even wat cijfers en feiten om een indruk te geven: oppervlakte 170.000m2, 6700 exposanten, 350.000 boeken, 280.000 bezoekers (60.000 op de dag dat wij er waren), het terrein is een stad op zich (banken, artsen, postkantoren, kerk, politie, kapper (geen tijd voor gehad), supermarkten enz), er zijn loopbanden om je te verplaatsen en er rijden constant busjes om je van de ene hal naar de andere te brengen. Opvallend feit is dat het je niet lukt om er met een boek naar huis te gaan! Het is een beurs waar vooral auteursrechten verhandeld worden (geschatte omzet 1 miljoen, dus wie zegt dat het boek geen toekomst heeft...). Natuurlijk is de beurs erg gericht op duitssprekende landen, maar het is wel echt een beurs waar de hele wereld bij elkaar komt. Zelfs de meest exotische landen zijn vertegenwoordigd, hoe klein ook.

Persoonlijk was ik vooral geinteresseerd in de nieuwe media en gadgets. Helaas was het daarnaar erg zoeken. Mijn hoogtepunt was het boek wat je voor een webcam kunt houden en waarbij je dan op je scherm de beelden tot leven ziet komen door de 3D-animatie. Nog niet op de markt, maar komt er wel snel aan! Dat zou nu echt iets zijn om in een bibliotheek aan te schaffen. Dat koopt men niet voor thuis. Verder hebben we veel prachtige boeken gezien. Vooral de kunst- en architectuurboeken waren fantastisch om te zien. Ook de kalendertentoonstelling (1000 stuks) was de moeite waard. Ook hebben we genoten van de mensen en de sfeer in hal 3.1, de afdeling godsdienst en spiritualiteit. Een totaal andere sfeer dan in bijv. hal 4.2 waar je vooral mannen in pak zag bij de wetenschap en informatiemanagement. 

Terwijl we tussen de middag even een broodjes stonden te eten, zagen we ineens een aantal grote glimmende auto's, begeleidt door een groot aantal motoragenten. Dat kon niet zomaar een schrijver zijn. Dus nieuwsgierig als we zijn, zijn we toch even gaan kijken wie er uit zou komen. Niemand minder dat Gorbatjov! Zo, dat hebben we toch ook weer mooi gezien. 

Tegen 18.00u waren we helemaal weer uitgeteld, maar vol verhalen en vooral een hele ervaring rijker, weer bij de bus, blij dat we even konden zitten.

De avond hebben we doorgebracht bij een originele Apfelweinwirschaft Germania in Frankfurt. Nog een ervaring op zich. Grote kannen apfelwein kwamen op tafel, die gedronken werd in longdrinkglazen. Daarbij kwamen de schalen met grote hompen vlees op tafel, samen met schalen zuurkool en gebakken aardappelen. Normaal zou je er niet zo snel gaan eten, maar in het verhaal van deze reis hoorde het er helemaal bij.

Moe maar voldaan zijn we weer richting hotel gereden waar we het niet konden laten om toch nog even naar de bar te gaan...

De laatste dag begon alweer vroeg met een ontbijt, koffers inpakken, uitchecken en weer een busreis naar Frankfurt am Main. Daar is een museumkwartier waar wel 29 musea bij elkaar zitten. Je koopt dat een kaartje waarmee je alle musea in en uit kunt lopen. We hadden maar 2 uur de tijd en daarom hebben we (we gingen dit keer in kleine groepjes) ervoor gekozen om "maar" 2 musea te gaan bezoeken (Deutsches Filmmuseum en Deutsches Archtikturmuseum). Daarna hebben we een geweldige lunch gehad bij Emma Metzler, het restaurant bij Museum fur Angewandte Kunst. De ontvangst begon al goed met champagne. Daarna volgde een amuse en een 3-gangen-lunch, waarbij de wijn rijkelijk vloeide. Vervolgens begon de terugreis naar Nederland. Er stond nog van alles op het programma voor de terugreis (samenstellen van de canon van de Buchmesse), maar door de vermoeidheid en (vooral) de drank tijdens de lunch, is daar niet veel meer van terecht gekomen. 

We hebben vooral ervaringen uit zitten wisselen met onze andere reisgenoten. We waren met 42 mensen uit het hele land en samen waren we echt de club die de Buchmesse van 2008 heeft overleefd!

Van anderen hoorde ik dat zij soms de enige in hun organisatie waren die naar deze reis wilde. Mocht dat binnen de Meierij zo zijn, dan stel ik me bij deze alvast beschikbaar voor volgend jaar!

Vandaag gaat het gebeuren...

Vandaag gaan we vertrekken richting Duitsland. Ze noemen het wel naar de Buchmesse gaan, maar het is zoveel meer. De Buchmesse moet nog wachten tot morgen, maar vandaag hebben we ook al een vol programma. 

Het is nu 5.30u (ja, ik weet het...), Marcel is al de deur uit om te gaan werken en ik zit ben al onder de douche geweest, mijn koffertje is gepakt en Luna is bij opa en oma. Met Wilma heb ik in de trein afgesproken. Maar tot die tijd heb ik nog even tijd om te bloggen. We moeten ons om half 9 in Utrecht melden. Van daaruit gaan we met de bus (net een schoolreisje), via Arnhem, naar Insel. Daar gaan we eerst naar museum Insel Hombroich. We zijn geadviseerd onze wandelschoenen aan te trekken want het schijnt nogal groot te zijn (11 hectare). Heb natuurlijk alvast op de site gekeken en het ziet er indrukwekkend uit. Dat beloofd dus wat! 

Tegen 6-en verwachten we in Worms aan te komen bij ons hotel. Even tijd voor onszelf en dan rond 8 uur vanavond gaan we de stad in om te gaan eten. 

Morgen is dan de echte heuse Buchmesse. Daar zullen we de hele dag verblijven (en als ik de verhalen moet geloven, dan zijn we aan het einde van de dag nog helemaal niet klaar daar). 's-Avonds gaan we eten in een originele Apfelweinwirschaft in Frankfurt.

De laatste dag is het alweer vroeg op staan. Dit keer om na het ontbijt het hotel te verlaten en vervolgens richting Frankfurt te gaan voor een ontdekkingsreis langs de Main. Rond 21.30u verwachten we vervolgens weer in Utrecht aan te komen.

De laptop gaat niet mee, want waarschijnlijk hebben we toch geen tijd hiervoor (wordt wel afkicken). Maar volgende week zullen jullie zeker gaan lezen hoe het allemaal is geweest. En hopelijk kunnen we dan ook beelden laten zien, want de fotocamera en filmcamera gaan ook mee.

Tot volgende week!

mediawijs

Afgelopen vrijdag ben ik naar de 1e mediawijsheidmarkt geweest. Door de file kwam ik midden in het verhaal van Wim Veen (TU Delft) binnen. Ik kreeg nog net de boodschap van zijn verhaal mee: in de (huidige/nabije) toekomst wil men geen kant en klaar verhaal meer. Men wil zelf onderdeel uitmaken van het verhaal.

Daarna heb ik voor het eerst van mijn leven gespeeddate! Doel: in korte tijd kennis maken met zoveel mogelijk mensen en instanties die vinden dat ze ook iets te maken hebben met mediawijsheid. En zo ruim een uur iedere 10 minuten met 3 anderen te praten over wie ze zijn en wat ze doen met mediawijsheid. Vreemd genoeg is er niemand vanuit het onderwijs aanwezig. Wel zijn er verschillende biebcollega's, de VOB, de raad van cultuur, enkele mensen van ministeries, filmmakers, programmamakers (we zitten tenslotte op het mediapark, heb bij de ingang al even kunnen zwaaien naar Jolanthe), verschillende commerciele bedrijfjes en andere geinteresseerden. Resultaat: verschillende leuke gesprekken (sommige hadden best wat langer mogen duren, bij anderen vond ik die 10 minuten al erg lang), volop inspiratie en een stapeltje visitekaartjes!

Bij CLL (creative learning lab) heb ik nog een korte lezing gevolgd en natuurlijk ben ik ook nog naar de markt zelf geweest waar volop informatie te vinden was (welke rol heeft de bieb mbt mediawijsheid, wat kunnen we concreet gaan organiseren enz.). Na de lunch (Freek de Jonge schoof ook even aan bij onze tafel) ben ik weer huiswaarts gegaan. Gordon kwam nog even voorbij in zijn Hummer (we zitten nog steeds in Hilversum). Weer stond ik in de file, maar dit keer was het wel prettig. Zo kon ik in mijn hoofd allerlei ideetjes al uitwerken. Nieuwsgierig naar wat dat dan is? Heb jij ook goede ideeen? Wil jij graag meedenken over het uitwerken van deze ideeen? Sluit je dan aan bij de werkgroep digitale bibliotheek. Wij kunnen nog wel input gebruiken!

nieuw begin

Wat baalde ik zeg dat ik niet bij de uitleg van 23dingen kon zijn omdat ik ziek was. Ik had een flinke griep te pakken en daardoor was ik ook niet in staat om aan de slag te gaan met 23 dingen. Na een week ziek thuis te zijn geweest ben ik vorige week weer voor 50% begonnen met werken. Maar ja, voor 23 dingen nog even geen tijd gehad. Dus vandaag weer aan de slag gegaan. Ik zie dat al velen enthousiast zijn begonnen en ook hoor ik regelmatig collega's spreken over 23dingen. Ik moet dus ook maar snel aan de slag nu om jullie weer bij te kunnen benen.